متاستاز مغز گسترش یک تومور اولیه به مغز است. این وضعیت متفاوت از تومور مغزی اولیه است. متاستاز مغز یک عارضه ناشی از پیشرفت سرطان کلیه می‌باشد، زیرا یک علت عمده مرگ و میر در بیماران مبتلا به سرطان کلیه است. متاستاز به مغز در 2.16٪ از بیماران مبتلا به سرطان کلیه گزارش شده است. درمان به روش‌های رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی مغزی، روش‌های اصلی درمان تومورهای مغزی متاستاز شده از سرطان کلیه هستند که با توجه به شرایط بیمار ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با هم مورد استفاده قرار بگیرند.
تومور مغزی متاستاز شده از کلیه در واقع همان سلول‌های سرطانی کلیه است
سرطان کلیه ابتدا در بافت کلیه تشکیل می‌شود، اما سلول‌های تومور می‌توانند از توده اصلی جدا شوند و از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به سایر نقاط بدن، از جمله مغز، منتقل شوند. این گسترش تومور به “متاستاز” شناخته می‌شود. هنگامی که سرطان کلیه به مغز متاستاز پیدا می‌کند، این “تومور مغزی” در واقع سلول‌های سرطانی کلیه می‌باشد.
ارتباط با ما
[shortcode-variables slug=”alert”]دکتر مرادی، متخصص جراحی مغز و اعصاب، با تجربه در زمینه تشخیص و درمان انواع تومورهای مغزی، آماده است تا به شما برای درمان بیماری خود کمک کند تا با به کارگیری بهترین روش‌های درمانی جراحی و غیرجراحی، بهترین نتیجه را از روند معالجه خود دریافت نمایید. برای رزرو وقت ملاقات با دکتر مرادی می‌توانید با شماره تلفن [shortcode-variables slug=”number”] تماس حاصل فرمایید.[shortcode-variables slug=”alert1″]
درباره سرطان کلیه چقدر می‌دانید؟
سرطان کلیه، که به عنوان کارسینومای سلولی کلیه نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی در توبول‌های کلیه شکل می‌گیرند. توبول‌ها لوله‌های کوچکی در ساختار کلیه هستند که در فیلتر کردن مواد زائد از خون برای تولید ادرار نقش دارند.
عواملی مانند سیگار کشیدن، فشار خون بالا، چاقی و هپاتیت C باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه می‌شوند. کارسینومای سلولی کلیه، زمانی به کارسینومای متاستاتیک سلول‌های کلیه تبدیل می‌شود که به فراتر از کلیه‌ها و به سیستم لنفاوی، استخوان‌ها یا سایر اندام‌های بدن گسترش می‌یابد.
سرطان کلیه چگونه گسترش می‌یابد
سرطان کلیه می‌تواند از یک توده سلول‌های سرطانی یا تومور به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. این فرایند متاستاز نامیده می‌شود. و به یکی از سه روش زیر رخ می‌دهد:
- سلول‌های سرطانی به بافت اطراف تومور در کلیه شما گسترش می‌یابند.
- سرطان از کلیه شما به سیستم لنفاوی منتقل می‌شود، که دارای عروق در سراسر بدن است.
- سلول‌های سرطانی کلیه وارد جریان خون می‌شوند، در بدن شما حمل می‌شوند و به یک عضو یا مکان دیگر منتقل می‌گردند.
علائم و نحوه تشخیص متاستاز سلول‌های سرطانی کلیه به مغز
علائم و نشانه‌های متاستاز مغز از سرطان کلیه شامل تغییر در توانایی شناختی (حافظه، توجه، استدلال)، تغییرات رفتاری، آتاکسی گری (بی ثباتی)، تغییرات بصری، آفازی (مشکل در پیدا کردن کلمات)، سردرد، ضعف و تشنج می‌باشد. در صورت بروز هر یک از این موارد بلافاصله به تیم مراقبتی خود گزارش دهید.
اگر متاستازهای مغزی مشکوک باشند، تیم مراقبتی شما مطالعات رادیولوژی (ام آر آی، سی تی اسکن) خواهند گرفت. بیوپسی ممکن است مورد نیاز باشد، به خصوص اگر بیمار سرطان اولیه نداشته باشد یا اگر مدت زمان طولانی بین درمان سرطان اولیه و علائم جدید باشد که ممکن است به متاستازهای مغز مرتبط باشد.
روش‌های درمان متاستاز سرطان کلیه به مغز
تصمیمات درمانی برای هر بیمار براساس عوامل متعددی نظیر سلامت عمومی، سن، حضور کنترل سرطان در خارج از مغز و تعداد متاستازهای مغز است.
روش‌های درمانی مورد استفاده در درمان تومورهای مغزی ثانویه از جمله تومورهای متاستاز شده از توده‌های سرطانی کلیه عبارت اند از:
کنترل علائم
خطر متاستاز مغز به وجود آمدن توده‌های سرطانی در مغز است که باعث ایجاد فشار بر بافت اطراف خود می‌شوند. این فشار می‌تواند علایمی مانند سردرد، مشکلات گفتاری، تشنج، تهوع یا استفراغ، ضعف اندام یا اختلالات بینایی را به دنبال داشته باشد. هدف اولیه درمان متاستاز مغز، کاهش تورم با استفاده از داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها می‌باشد. این داروها مانند دگزامتازون یا پردنیزون باعث کاهش فشار بر بافت مغزی می‌شوند. این داروها می‌توانند به صورت خوراکی یا از طریق تزریق وریدی (IV) مصرف شوند. در بعضی از موارد، بیماران ممکن است پس از آغاز مصرف استروئیدها، بهبود علائم را به سرعت تجربه کنند. با این حال، این نکته را به خاطر داشته باشید که این به معنای نابودی تمامی تومورها نیست. در صورتی که بیمار به دلیل متاستاز مغزی خود دچار تشنج شود، ممکن است داروهای ضدتشنج نیز به منظور کنترل تشنج‌های بیشتر به او تجویز شود.
جراحی
برای بیماران مبتلا به تک ضایعه مغزی، جراحی ممکن است گزینه خوبی باشد، به خصوص اگر تومور در بقیه بدن تحت کنترل باشد. با این حال، ضایعه باید در ناحیه ای از مغز باشد که انجام عمل در آن با ایمن همراه باشد. مطالعه بیماران مبتلا به متاستاز تکی مغز که به صورت تصاوفی تحت پرتودرمانی کلی مغز (WBRT) به تنهایی و در مقابل جراحی و پس از آن WBRT قرار گرفتند ، نشان داد که بیماران تحت درمان جراحی و WBRT دارای کمترین احتمال عود و کیفیت زندگی بهتری نسبت به بیماران تحت درمان با WBRT هستند. امید به زندگی در این بیماران نیز افزایش یافته است. با این حال، این نتایج در مورد بیماران مبتلا به تومورهای حساس به امواج رادیویی مانند لنفوم، سرطان سلول کوچک ریه و تومورهای سلول‌های جنینی صادق نیست.
پرتو درمانی کلی مغز
رادیوتراپی کامل مغز (WBRT) به معنای تاباندن تابش به کل مغز است. این روش درمانی معمولاً در 10 تا 15 جلسه (که به آنها کسر نیز گفته می‌شود) ارائه می‌شود و بیشتر در مواردی استفاده می‌شود که بیماران عوامل پیش آگهی ضعیفی داشته باشند، بیمارانی که از جراحی صرف نظر کرده‌اند یا بیمارانی که بیش از 3 ضایعه مغزی دارند. بسیاری از بیماران ممکن است WBRT را همراه با درمان‌های دیگری مانند جراحی یا رادیوجراحی دریافت کنند. هدف از درمان تمام مغز، کنترل سلول‌های سرطانی موجود در مغز است. این سلول‌های سرطانی احتمالاً در مغز وجود دارند، اما تعداد آنها هنوز به حدی نرسیده‌اند که تشکیل توده‌های قابل مشاهده و تشخیص باشند. بنابراین، هدف از درمان کل مغز، از بین بردن تمام سلول‌های سرطانی است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که WBRT در 70-90٪ بیماران بهبود علائم متاستازهای مغزی را داشته است، اگرچه برخی از این بهبودها ناشی از استفاده از کورتیکواستروئیدها است. با این حال، عود بیماری بسیار رایج است و کنترل متاستازهای مغزی تنها در نیمی از بیماران ممکن است موفقیت آمیز باشد.
رادیوسرجری استریوتاکتیک (SRS)
رادیوسرجری استریوتاکتیک (SRS) یک اصطلاح گیج کننده است. این درمان در واقع عمل جراحی نیست، بلکه یک اعمال بسیار دقیق از دوز تابش فراوان به محل تومور است. بر خلاف تابش پرتو خارجی قدیمی که معمولا در طول چندین هفته به صورت روزانه انجام می‌شود، SRS در یک تک دوز (چاقوی گاما) یا تا پنج دوز (چاقوی سایبر) و یا به صورت سایر روش‌های مبتنی بر شتاب دهنده خطی تجویز می‌شود.
چاقوی گاما
چاقوی گاما چند صد پرتو تابشی از منبع کبالت را فراهم می‌کند. برای این که شما را به شیمی دبیرستان برگردانیم، کبالت یکی از عناصر جدول تناوبی است. این عنصر یک منبع رادیواکتیو است که در این تکنیک استفاده می‌شود. پرتوهای تابشی در نقطه ای متمرکز می‌شوند که تمام پرتوها به هم می‌رسند. پرتوهای تابش از طریق صدها سوراخ در کلاه ایمنی عبور میکنند تا روی تومور همگرا شوند، و اجازه می‌دهد که دوز بالایی از تابش به تومور منتقل گردد، در حالی که بافت‌های اطراف آن را از دوز بالا محفوظ نگه می‌دارد. SRS به شدت وابسته به دقت است و نیاز دارد که سر بیمار با استفاده از کلاه ایمنی (قاب سر) ثابت شود، بنابراین در طول درمان هیچ حرکتی وجود ندارد. در نهایت، یک محدوده اندازه برای چاقوی گاما وجود دارد؛ متاستاز باید 3 سانتی متر یا کوچکتر باشد.
چاقوی ایکس
چاقوی ایکس یک درمان مبتنی بر شتاب دهنده خطی است. مانند چاقوی گاما ، نیاز به چارچوب سر دارد، که در کل فرآیند بیمار ثابت باقی بماند و مرجعی برای مکان آناتومی بیمار تامین می‌کند.
چاقوی سایبر
چاقوی سایبر یک فرم SRS بدون استفاده از یک شتاب دهنده خطی مینیاتوری با بازوی رباتیک است. با استفاده از یک ماسک سفارشی برای هر بیمار همراه با ردیابی مبتنی بر جمجمه، امکان استفاده از یک قاب برای بی حرکت شدن وجود دارد، که اجازه می‌دهد ربات به دنبال هدف باشد. چاقوی سایبر می‌تواند ضایعات بزرگتر از 3 سانتی متر را در چارچوب خود جای دهد و همچنین می‌تواند برای درمان انواع دیگر سرطان در خارج از مغز استفاده شود.
شیمی درمانی
به طور گسترده ای اعتقاد بر این است که اکثر داروهای شیمی درمانی قادر به عبور از مانع خون مغزی نیستند. به عبارت دیگر، از طریق جریان خون حرکت میکنند، اما نمی توانند وارد مغز شوند. در نتیجه، مغز یک پناهگاه امن برای سلول‌های سرطانی است که از “شیمی درمانی” فرار کنند و راه خود را در آن جا باز نمایند. با این حال استثنائاتی وجود دارد. تحقیقات نشان داده است که در افرادی که هنوز مقدار زیادی شیمی درمانی دریافت نکرده‌اند، ممکن است متاستازهای مغز ناشی از سرطان کلیه، با شیمی درمانی کاهش بسیاری داشته باشند. این یافته باعث شد پژوهشگران به این نتیجه برسند که تا حدی نفوذ به مانع خون مغزی توسط شیمی درمانی وجود دارد، و فقط همیشه در مقادیر موثر نیست. یک عامل شیمی درمانی تموزولومید (تمودار)، یک داروی خوراکی است که قادر به عبور از مانع خون مغزی می‌باشد. این دارو برای درمان تومورهای اولیه مغز و ضایعات ملانومای متاستاتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کپی فقط با ذکر لینک و منبع بلامانع است.
